Ondernemen is risico lopen. Iedere organisatie moet risico’s nemen om vooruit te komen. Nergens gaat de zon voor niks op. Lijkt dit wel het geval dan is het zaak om extra alert te zijn, door te vragen, etc. We hebben genoeg voorbeelden wanneer we dit zouden moeten doen of hadden moeten doen! De woekerpolis, Vestia, de mondiale bankencrisis, etc.

Deze week komt de salarisverhoging van de bestuurders in het nieuws. De uitleg van bestuursvoorzitter Zalm van ABN AMRO is op z’n minst opmerkelijk.

Vanwege het afschaffen van de variabele beloning mag de vaste verhoogd worden met maximaal 20%. Wij hebben maar 16.2% gedaan! In absolute getallen meer dan € 100.000,=!!

Mijn persoonlijke mening is dat de banken zoals wij die in Nederland hebben voornamelijk een nutsfunctie hebben. Ze zijn erg belangrijk en niet meer weg te denken uit het gehele economische systeem. In ieder geval nu en de komende jaren. Bovendien is het een markt die zeer moeilijk toegankelijk is voor nieuwe toetreders. Men kan dus bijna spreken van een monopoliemarkt voor de bestaande dienstverleners.

Van deze positie hebben banken reeds jaren schaamteloos gebruik gemaakt. De voorzitter van ING noemde ergens in 2013/2014 al dat de financiële sector gemiddeld 20% meer verdiend dan andere branches. De producten die ze hebben verkocht aan bedrijven en particulieren bleken niet toekomstproof, zowel voor de afnemers als voor de banken zelf. De grootste risico’s voor het voortbestaan ontstaan in deze sector net als in andere sectoren. Zodra het vertrouwen in het bedrijf / bank afneemt gaat het snel. Want dan blijken de financiële reserves ver onder de maat. Daar waar ze zelf over adviseren naar hun klanten blijken ze zelf ook niet helemaal op orde te hebben.

MET 1 VERSCHIL

Als het met de bank misgaat springt de maatschappij bij. Daar kan geen enkele andere ondernemer op rekenen.

Kortom, er is weinig tot geen risico voor de bank. Als het risico laag is, is het rendement vaak ook laag. Een logisch gevolg is voor de gemiddelde ondernemer dat er geen topinkomsten tegenover staan.

Begrijp mij niet verkeerd. De verantwoordelijkheden voor een bestuurder van een bank zijn groot. Enerzijds vanwege hun functie in het economische systeem, anderzijds vanwege de omvang van de organisaties en de beslissingen die hierbij horen om ze gezond te houden. Hier mogen best behoorlijke salarissen tegenover staan. Maar salarisverhogingen zoals deze week over is gesproken staan buiten alle proportie.

Het wordt tijd dat dhr. Zalm of zijn sectorgenoten eens echt zelfstandig gaan ondernemen. Dus de pijn voelen als een beslissing minder goed uitvalt en de euforie als het goed gaat.