Op vakantie hebben we regelmatig tegen elkaar gezegd dat het zo’n mooie tocht was omdat we op tijd onze zeilvoering hadden aangepast. Het is meerdere malen gebeurd dat tijdens de tocht de windkracht toenam van 3 bft naar 6 bft. Van spinnaker varen naar gereefd grootzeil en genua. Heerlijk zo’n tocht waarbij je geen moment het gevoel hebt gehad dat er geen controle was. Een veilig gevoel, belangrijk voor de rust in de familie en het plezier in zeilen. Dit ondanks veranderende omstandigheden, toenemende onzekerheden, etc.

In een zeilwedstrijd gaat het om de snelheid van handelen. Degene die de wedstrijd wint is meestal degene die de minste fouten maakt en ze het snelste weet op te lossen. In een team waarin communicatie, timing, kennis van zaken en veiligheid continue met elkaar in balans moeten zijn worden continue kleine vergissingen begaan. Voor ons was het een eerste seizoen met spinnaker, dus veel nieuwe handelingen. Het gaf mij de meeste kick dat in een van de laatste wedstrijden we 2 grote vergissingen beginnen maar we ze beiden in no-time hadden hersteld. Sneller dan onze concurrenten en dus goed voor de einduitslag!

Wat kunnen we er van leren:

• Shit happens! Er zullen altijd zaken zijn die niet zo lopen als verwacht;
• Anticiperen wordt makkelijker als je vooraf afspraken maakt in welke omstandigheden actie geboden is;
• Continue je omgeving in de gaten houden en er naar handelen;
• Beter iets te vroeg reageren dan te laat. Tijd geeft rust om goed te handelen;
• Oefening baart kunst, bepaalde scenario’s moet je gewoon oefenen;
• Duidelijke taakverdeling verhoogt routine en zorgt voor minder regels en procedures;
• Iedereen is gelijk en heeft dezelfde stem omdat alles van elkaar afhankelijk is, de kapitein doet de coördinatie en bepaalt de volgorde;
• Duidelijke instructies vooraf zorgt voor minder miscommunicatie;
• Evalueren kan alleen in een veilige haven.